ಈ ಬಾರಿನು ಯಾಕೋ ಅಮ್ಮ, ಮಗ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ, ಅದೂ ವಾರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ! ಹಬ್ಬದ ಸಂಭ್ರಮದ ಜೊತೆಗೆ ತಪ್ಪಿ ಹೋದ ರಜೆಗೆ ಶಪಿಸ್ತಾನೆ ಎಲ್ಲರಿಗು ಹಬ್ಬದ ಗಡಿಬಿಡಿ. ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆ ಮತ್ತೇನೆ ಇರಲಿ, ಹಬ್ಬದ ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜನ ಆಸ್ಥೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ಸಂಭ್ರಮಿಸೋದು ನೋಡಿದಾಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಖುಷಿ ಆಗುತ್ತೆ. ಮೊದಲೆಲ್ಲ ಅಪ್ಪ ಅವರ ಕಾಲದ ಬೆಲೆಗಳ ಪಟ್ಟಿ ಹೇಳಿದಾಗ ಯಾವುದೋ ಪುರಾಣ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟಂತೆ ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ನಾವು ಕಂಡ ಬೆಲೆಗಳು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಇತಿಹಾಸ ಆಗಿದೆ! ಈಗ ಅಪ್ಪನ ಜೊತೆ ನಾನೂ ಧ್ವನಿ ಸೇರಿಸಿ ಹೇಳ್ತಿರ್ತೀನಿ 'ನಾನೂ ಕಂಡ ಹಾಗೆ...' ಅಂತ! ನಿಜ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಈಗ ಎಲ್ಲ ಹಬ್ಬಗಳು ಕೇವಲ ಮಧ್ಯಾನದ ಭೂರಿ ಭೋಜನಕ್ಕಷ್ಟೇ (ಅದೂ ಅಮ್ಮ ಮಾಡಿ ಬಡಿಸೋದ್ರಿಂದ) ಸೀಮಿತ ಆಗಿದೆ. ದೇವರು 'ಸರ್ವಾಂತರ್ಯಾಮಿ' ಅನ್ನೋ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಮನಸ್ಸು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಆತು ಕೊಂಡ ಮೇಲೆ, ದೇವಸ್ಥಾನ ಭೇಟಿ ಆ ಪರಿ compulsory ಅನ್ನಿಸಲ್ಲ. ಹಬ್ಬದ ದಿನ ಮೈಲುಗಟ್ಟಲೆ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಸೆಕೆಂಡ್ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ದೇವರ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿ ಬರೋ ಬದಲು, ಆ ಗೌಜು, ಗಲಾಟೆ ಇಲ್ಲದ ದಿನ ಹೋಗಿ ಆ ಪ್ರಶಾಂತಿ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ತಣ್ಣಗೆ ಕೂತು ಬರೋದು ಯಾಕೋ ಆಪ್ಯಾಯಮಾನ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ಉಳಿದಂತೆ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆನೂ ( ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿ ಟೈಲರಪ್ಪ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟ ಅನ್ನೋ ಕಟ್ಟ ಕಡೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆಯ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೇಳೋದಾದ್ರೆ) ಮೊದಲಿನ ಜೋಷ್ ಕೊಡಲ್ಲ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈಗ ಹಬ್ಬ ಅಂದ್ರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಸಿನಿಮಾ, ಮತ್ತೊಂದು ಪುಸ್ತಕ, ಮತ್ತೊಂದು ಸೋಂಬೇರಿ ನಿದ್ದೆ, ಒಂದಷ್ಟು phone calls… ಅಷ್ಟೇ.
'ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ..' ಪುರಾಣನ ಮುಂದುವರಿಸೋದಾದ್ರೆ ಆಗಿನ ಗಣಪತಿ ಹಬ್ಬದ ಮಜಾನೆ ಬೇರೆ. ಎರಡು ಬೀದಿಯ ಮಕ್ಕಳು ಸೇರಿದರೆ ಕಡಿಮೆ ಅಂದ್ರು ಇಪ್ಪತ್ತಕ್ಕೆ ಕಮ್ಮಿ ಇರಲಿಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಜನಸಂಖ್ಯೆ. ಇದರಲ್ಲೂ ಮೂರು ಜನ ಮಹಾಮಾತೆಯರ, ನಾವು ಒಂಭತ್ತು ಮಕ್ಕಳದ್ದು ಒಂಥರಾ ಪ್ರತ್ಯೇಕ identity. ಹಬ್ಬದ ದಿನನೂ ನಮ್ಮದು uniform ಡ್ರೆಸ್ಸೇ! ಸಂಕ್ರಾಂತಿ, ಉಗಾದಿ, ಗಣಪತಿ/ ದೀಪಾವಳಿ (ಎರಡರಲ್ಲಿ ಒಂದಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ) ಹಬ್ಬ ಬರೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ, ಮೂರು ಮಹಿಳಾ ಮಣಿಗಳು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗಿ ಥಾನು ಲೆಕ್ಕದ ಬಟ್ಟೆನ, ಮೀಟರ್ ಗಟ್ಟಲೆ ಹರಿಸಿ ತಂದು, ದೊಡ್ಡವರಿಗೆಲ್ಲ ಚೂಡಿದಾರ್, ಚಿಕ್ಕವರಿಗೆಲ್ಲ ಫ್ರಾಕ್ / ಲಂಗ ಬ್ಲೌಸ್ ಹೋಲಿಸಿ ಸಾರ್ಥಕ ಪಡ್ಕೊಳ್ತಿದ್ರು.ಸಧ್ಯ ದೇವರ ದಯೆಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನಗಳು ಇಡೀ ವರ್ಷದಾದ್ಯಂತ ಚದುರಿ ಹೋಗಿದ್ರಿಂದಲೋ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕೂ wholesale ಆಗಿಯೇ ಬಟ್ಟೆ ತಂದು, ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ ಬಂದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹೊಲೆಸೋ ಡಬ್ಬಾತಿಡಬ್ಬ idea ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮಂದಿರಿಗೆ ಬರದಿದ್ದ ಕಾರಣಕ್ಕೋ ಕೇವಲ happy birthday ಗೆ ಮಾತ್ರ ನಮಗೆ ನಿಜವಾದ color dressನ ಖುಷಿ ಸಿಗ್ತಿದ್ದದ್ದು. ನಮ್ಮೀ ಒಂಭತ್ತು ಜನ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲೇ ಎರಡು ಗುಂಪಿತ್ತು . ನಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಅಧಿನಾಯಕಿ ನನ್ನ ಹಿರಿಯಕ್ಕ. ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಹಾಗೂ ಗಣಪತಿ ಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ನಾವು ಮನೆ ಹೊಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದದೇನಿದ್ರು upload/download ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ! ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಎಳ್ಳು-ಬೆಲ್ಲ ಬೀರಿ, ದನ ಕಿಚಾಯಿಸೋ ಸಂಭ್ರಮ ಆದ್ರೆ, ಗಣಪತಿ ಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಯಾರು ಜಾಸ್ತಿ ಗಣಪತಿ ಮೂರ್ತಿನ ನೋಡ್ತಾರೆ? ಅನ್ನೋ competition. ಮಧ್ಯಾನ ಊಟ ಮುಗೀತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಮ್ಮನ್ನ ಅಲಂಕರಿಸೋ ಮಹಾನ್ ಜವಾಬ್ದಾರಿ. ನನಗೋ ಜಡೆನ ಎಷ್ಟೇ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಬಿಗಿದರೂ ಸಮಾಧಾನ ಇಲ್ಲ. ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರು, ಕೂಗಾಟ ನೋಡಿ ಕಡೆಗೆ ಅಮ್ಮ ಥೇಟ್ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಕಡಿವಾಗ ತಪ್ಪಲೆನ ಪಾದಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸೋ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಸೊಂಟನ ಬಂಧಿಸಿ, ತಮ್ಮ ಅಷ್ಟೂ ಶಕ್ತಿ ವಿನಿಯೋಗಿಸಿ ಎಳೀತಿದ್ರು. ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗೆಲ್ಲ ಅಕ್ಷತೆ ಕರಡಿಕೆ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಸವಾರಿ ಸಿದ್ಧ ಆಗ್ಬಿಡ್ತಿತ್ತು. ಆಗಿನ ದಿನಗಳನ್ನ ನೆನಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಪುಳಕ ಆಗುತ್ತೆ. ಗುರುತು, ಪರಿಚಯ ಏನೂ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ ನಮಗೆ. 'ಆಂಟಿ ನಿಮ್ಮನೇಲಿ ಗಣೇಶ ಕೂರಿಸಿದೀರ?' ಅಂತ ಕೇಳೋದು, ಹೌದಾದ್ರೆ ಒಳ ನುಗ್ಗೋದು... ಕೆಲವರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಉಕ್ಕಿ ನಮಗೂ ತಾಂಬೂಲ ಕೊಟ್ರೆ , ಉಳಿದವರದ್ದು ಮುಖದ ತುಂಬಾ ಮಂದಹಾಸ. ರಾತ್ರಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ನಾವು ಚಿಲ್ಟಾರಿಗಳೆಲ್ಲ ಒಂದು ಸಣ್ಣ meeting ಮಾಡಿ, ನಾವು ನೋಡಿದ ಗಣಪತಿಗಳ, ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಆತಿಥ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕೊಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರತಾಪಕ್ಕೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಾಧ್ಯತೆ/ಬಾಧ್ಯತೆಗಳ ಹಂಗೇ ಇರ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಕೂ....ಚುಕುಬುಕು ಚುಕುಬುಕು....
ಇನ್ನು ಶಿವರಾತ್ರಿ ಬಿಟ್ಟರೆ VCP ವೀಕ್ಷಣೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಕುದುರಿ ಬರ್ತಿದ್ದದ್ದು ಗಣಪತಿ ಹಬ್ಬದಲ್ಲೇ. ವಾಹ್! ನಿಜಕ್ಕೂ ಚೆಂದನೆಯ ಅನುಭವ ಅದು. ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮನ್ನ ಹೇಗಾದರೂ ಮಾಡಿ ಪುಸಲಾಯಿಸಿ, ಕೇರಿ ಮಕ್ಕಳ ಕೂಡಿ, ಆ ಚಳಿಚಳಿ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ, ಶಾಮಿಯಾನದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ಕಣ್ಣು ಕೆಂಪಾಗಿಸಿಕೊಂಡು (ಅಪ್ಪನ ಮಾತಲ್ಲಿ ಹೇಳೋದಾದ್ರೆ ಬಾಯಿಕಳ್ಕೊಂಡು) ಸಿನಿಮಾ ನೋಡುವುದು... ಒಂಥರಾ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಕಿಚ್ಚು ಹಚ್ಚಿದಂತೆಯೇ ಸೈ. ಉಫ್ ಒಂದು ಹಬ್ಬದ ಹಿಂದೆ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹಳೆ/ ಹೊಸ ನೆನಪುಗಳು... ಬಾಲ್ಯದ ಆ ನೆನಪುಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಈಗ ಏಳು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಇದೇ ಗೌರೀ ಹಬ್ಬದ ಹಿಂದಿನ ತಾನೇ ಪರಿಚಯ ಆದ ಅವನು... ಈಗ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ HR ಗಳನ್ನ ಎದುರು ಹಾಕಿ ಕೊಂಡು ನಾವು ಆಚರಿಸಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ ಪರಿ... ಎಲ್ಲವೂ ಈಗಷ್ಟೇ ನಡೆದಂತಿದೆ.
ಈಗಾಗಲೇ ಮುಕ್ತತೆಯ ನೆಪದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಬಧ್ಧತೆಗಳನ್ನ ಗಾಳಿಗೆ ತೋರಿರುವ ನಾವು, ಗಣಪತಿಗೆ ತೋಚಿದ ಆಕಾರ ಕೊಟ್ಟು ಮನೆಯ ಅಲಂಕಾರ ಸಾಮಗ್ರಿ ಕೂಡ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀವಿ. ಆದ್ರೆ ಡೊಳ್ಳು ಹೊಟ್ಟೆಯ ನಮ್ಮ ಗಣಪ ತನ್ನ structure ಮೂಲಕನೆ ನಮಗೆ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಪಾಠ ಹೇಳ್ತಾನೆ ಅನ್ನೋದನ್ನ ನೋಡಿದಾಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಚ್ಚರಿ ಆಗುತ್ತೆ. (ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ತಿಳಿಯಬಹುದು). ನಮ್ಮ ಪೂಜೆ ಆಚರಣೆಗಳು ಕೇವಲ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗದೆ, ಕಲಿಕೆಗೂ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡಲಿ ಅನ್ನುವ ಆಶಯದೊಂದಿಗೆ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೌರೀ-ಗಣೇಶ ಹಬ್ಬದ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಾಶಯಗಳು.
ಈಗಾಗಲೇ ಮುಕ್ತತೆಯ ನೆಪದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಬಧ್ಧತೆಗಳನ್ನ ಗಾಳಿಗೆ ತೋರಿರುವ ನಾವು, ಗಣಪತಿಗೆ ತೋಚಿದ ಆಕಾರ ಕೊಟ್ಟು ಮನೆಯ ಅಲಂಕಾರ ಸಾಮಗ್ರಿ ಕೂಡ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀವಿ. ಆದ್ರೆ ಡೊಳ್ಳು ಹೊಟ್ಟೆಯ ನಮ್ಮ ಗಣಪ ತನ್ನ structure ಮೂಲಕನೆ ನಮಗೆ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಪಾಠ ಹೇಳ್ತಾನೆ ಅನ್ನೋದನ್ನ ನೋಡಿದಾಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಚ್ಚರಿ ಆಗುತ್ತೆ. (ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ತಿಳಿಯಬಹುದು). ನಮ್ಮ ಪೂಜೆ ಆಚರಣೆಗಳು ಕೇವಲ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗದೆ, ಕಲಿಕೆಗೂ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡಲಿ ಅನ್ನುವ ಆಶಯದೊಂದಿಗೆ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೌರೀ-ಗಣೇಶ ಹಬ್ಬದ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಾಶಯಗಳು.
ರಜನಿ ಅವರೇ....
ReplyDeleteತು೦ಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರೆದ್ರಿ.... ಹಬ್ಬದ ಆ ದಿನಗಳಿಗೆ ಕೊ೦ಡೊಯ್ತು ಬರಹ...
"ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈಗ ಹಬ್ಬ ಅಂದ್ರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಸಿನಿಮಾ, ಮತ್ತೊಂದು ಪುಸ್ತಕ, ಮತ್ತೊಂದು ಸೋಂಬೇರಿ ನಿದ್ದೆ, ಒಂದಷ್ಟು phone calls… ಅಷ್ಟೇ." ಅಕ್ಷರಶ: ಸತ್ಯ....
ಸುಧಾರಣಾ ಪರ್ವ ಹೀಗೆ ಸಾಗಲಿ ;)
Thanks ಸುಧೇಶ್, ನಿಮ್ಮ regular ಭೇಟಿ ಹಾಗು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದ ಮಾತುಗಳಿಗೆ :-)
ReplyDeleteಬರಹಯಾನ ನಿರಂತರವಾಗಲಿ....
ReplyDelete